Μεγάλη Παρασκευή, 3 Μαϊου 2013

 

 

Τα παλιά (ωραία κλπ) χρόνια στα Λεχαινά σαν σήμερα, Μεγάλη Παρασκευή, γινόταν εμποροπανήγυρις και οι χωρικοί, που κατέκλυζαν την αγορά της κωμόπολης, πωλούσαν τ΄αρνιά τους , ξεπλήρωναν τα βερεσέδια του χειμώνα και έκαναν τις προμήθειες για την Λαμπρή και το επερχόμενο θέρος. Τα εμπορικά μαγαζιά των Λεχαινών, λόγω της αυστηρής νηστείας της ημέρας,  μόνο βραστά ξερά κουκιά και φασόλια μπορούσαν να προσφέρουν στους πελάτες τους, που έκτοτε είχαν να το λένε, ότι οι Λεχαινίτες διάλεξαν για "πανηγύρι"  ημέρα που νηστεύουν... Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία που αφορά περισσότερο τις αιώνιες αντιπαραθέσεις  και τα αλληλοπειράγματα χωριών και πόλεων.
Σήμερα ,λοιπόν, Μεγάλη Παρασκευή του σωτηρίου έτους 2013, η παρέα του γερμένου (και κουτσουρεμένου) πεύκου της πλατείας του Αγίου Δημητρίου (στην οποία μόνο ελάχιστοι μικροπωλητές και παστελάδες απέμειναν από τα παλιά τα χρόνια της κοσμοπλημμύρας),θέλησε να αναβιώσει κατά κάποιο τρόπο το διατροφικό έθιμο της ημέρας. Ο Ντίνος, έφερε βραστά ξερά κουκιά και φασόλια μαυρομάτικα, βολβούς (που είχε ετοιμάσει ο ίδιος) και λαγάνα από τον φούρνο (που μόνο το σχήμα της θύμιζε τις παλιές γευστικές λαγάνες της παλιάς ..καλής εκείνης εποχής). Α,  να μη ξεχάσω και το λευκό εύποτο κρασί που έφερε από το χτήμα του και απ΄αυτό ήπιαμε όλοι (ντόπιοι και φιλοξενούμενοι επισκέπτες των ημερών) στην υγειά του και τον ευχαριστήσαμε ότι  πέρα από τα μνημόνια που μας καταδυναστεύουν, υπάρχουν  άνθρωποι με μνήμη, με αισθήσεις και αισθήματα.