29/3/13

Μαζεύοντας άγρια σπαράγγια


 Αφήσαμε τα φλαμίγκο στην ησυχία τους (ελπίζω να τα αφήσουν και οι τυφεκιοφόροι επισκέπτες των Αλυκών) και σήμερα το απόγευμα εξορμήσαμε για άγρια  σπαράγγια. Ο φίλος μου ο Χρήστος είναι βαθύς γνώστης της χλωρίδας , αλλά και της ίδιας της περιοχής και με το αυτοκίνητό του ανεβήκαμε στα υψώματα των Βυτινέϊκων
 Τα απέραντα λιοστάσια με τις αιωνόβιες ελιές, μας υποδέχθηκαν με πλούσια βλάστηση και πολλές υποσχέσεις
 κατηφορίζοντας στις πλαγιές της περιοχής αποθαυμάζαμε  την τεράστια ποικιλία της ντόπιας χλωρίδας που ανθίσταται μπροστά στην ανελέητη επέκταση των καλλιεργειών


 σ΄αυτό το ξέφωτο, που πριν από κάποια χρόνια θα ήταν λόγγος, οι μπάλες με το σανό έχουν παραμείνει στο χωράφι
 Ο Ντίνος εντόπισε αγριομάραθο και έσπευσε να βγάλει μερικές ρίζες για μεταφύτευση
 ενώ ο Χρηστος μου δείχνει τα σγαράτζια (οινάνθη)
 η μαγκούρα δεν χρησιμεύει μόνο στο περπάτημα, αλλά και στον εντοπισμό των σπαραγγιών μέσα στα άγρια βάτα και χόρτα του τράφου

 μέχρι και βολβούς εντοπίσαμε και θυμηθήκαμε την ταβέρνα του Σγαντζή στου Μάχου και την κυρά Κούλα που τους μαγείρευε
 Στη φύση βρεθήκαμε, αλλά εδώ ο Ντίνος εντόπισε την πηγή του αβάσταχτου θορύβου που δεν τον άφήνει ήσυχο κάποια μεσημέρια . Ιδού λοιπόν η αυτοσχέδια πίστα μότο κρος, περιφραγμένη και έτοιμη να υποδεχθεί τους ατίθασους μηχανόβιους...Απ΄όλα έχει ο μπαξές της σύγχρονης εποχής...
Εμείς όμως; εγκαταλείπουμε την περιοχή συγκρατώντας αυτή την εικόνα. Της ανθισμένης αγραπιδιάς. Πλησιάζουμε στη θέση Αγραπιδούλα.
(28/3/13)

Δεν υπάρχουν σχόλια: