ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Μπροστά από το γραφείο μου σταμάτησε χθες ένα αυτοκίνητο. Πρόσεξα την οδηγό του. Ήταν μια νεαρή γυναίκα. Κάπνιζε και μιλούσε επί ώρα  στο κινητό της. Με το ένα χέρι τίναζε κάθε τόσο τη στάχτη του τσιγάρου από το ανοιχτό τζάμι, όταν τέλειωσε πέταξε και τ΄ αποτσίγαρο. (Άλλοι στη θέση της θα άδειαζαν και ολόκληρο το σταχτοδοχείο του αυτοκινήτου). Ύστερα πήρε από δίπλα της ένα μπουκαλάκι νερό και ήπιε δύο γουλιές. Άνοιξα μαζί της έναν φανταστικό διάλογο:

« Της είπα. Κάθε χρόνος που περνάει δίνει την ευκαιρία ενός απολογισμού. Τι άλλαξε, λοιπόν τον περασμένο χρόνο στην Ηλεία σχετικά με το περιβάλλον; Μήπως επιλύθηκε επιτέλους το πρόβλημα των σκουπιδιών που έχει μετατραπεί σε γόρδιο δεσμό; Μήπως προχώρησε έστω η ανακύκλωση ή αναλήφθηκε κάποια σοβαρή προσπάθεια για τη μείωση του όγκου των απορριμμάτων; Μήπως ο κάμπος της Ηλείας  εγκατέλειψε τα πανάκριβα (και αμφιβόλου ποιότητας τα περισσότερα) εμφιαλωμένα και πίνει νεράκι καθαρό και φθηνό από τα δίκτυα των δήμων; Μήπως λειτουργούν οι αποχετεύσεις και οι βιολογικοί καθαρισμοί και τα λύματα σταμάτησαν να κυλούν στους δρόμους και τις αυλές; Μήπως  έγιναν έργα υποδομής στις προστατευόμενες περιοχές; Μήπως ακούσατε κάτι για τις Αλυκές των Λεχαινών; Μήπως για επαναπλημμυρισμό της Αγουλινίτσας και της Μουριάς από αρμόδια χείλη; Μήπως είπε κανείς τι θα γίνει με τα αυθαίρετα της παραλίας; Μήπως ακούσατε κάτι για την επαναλειτουργία του σιδηροδρόμου; Μήπως για την αποκατάσταση των περιοχών που επλήγησαν από τις πυρκαγιές;

Πολλά ασφαλώς είναι τα «μήπως» και παραμένουν αναπάντητα. Γιατί όλα αυτά τα χρόνια υψώθηκαν τείχη σιωπής και συγκάλυψης, παραπλάνησης και εμπαιγμού από όλους αυτούς που ήσαν ταγμένοι (εκλεγμένοι και μη) να δώσουν απαντήσεις και να προχωρήσουν σε λύσεις. Απομένουν τα κροκοδείλια δάκρυα, οι πομπώδεις εξαγγελίες και η μετάθεση των ευθυνών σε κάποιους άλλους.

Ήρθαν όμως καιροί δύσκολοι με φτώχεια, ανεργία και χαράτσια  και ο καθένας μπορεί πλέον να σταθμίσει χωρίς υστεροβουλίες τα λόγια και τα έργα  του καθενός. Τεράστια ποσά δαπανήθηκαν σε μελέτες και έργα άχρηστα ή σε έργα που εγκαταλείφτηκαν και υποδομές που ερήμωσαν. Η περίπτωση του Κοτυχίου-Στροφυλιάς είναι χαρακτηριστική. Θα άξιζε τον κόπο να δοθούν κάποια στιγμή στη δημοσιότητα τα χρηματικά ποσά  που δαπανήθηκαν σε έργα και μελέτες σ΄ αυτή την περιοχή τα τελευταία τριάντα χρόνια  και να πουν τα αποτελέσματα που απέδωσαν .».

Η νεαρή οδηγός δεν μου απάντησε .Άλλωστε ο «διάλογος» ήταν φανταστικός. Άνοιξε την πόρτα, πήρε την τσάντα της από το πίσω κάθισμα , έκλεισε την πόρτα και προχώρησε προς την απέναντι καφετέρια.

Δ.Κ.